O książce: 1991 / Christina Roy urodziła się w rodzinie pastora ewangelickiego w Starej Turze. W swoim rodzinnym mieście w 1897 roku wraz z siostrą Marią założyła stowarzyszenie tolerancyjne Błękitnego Krzyża i ośrodek diakoński, którego celem była przemiana moralna społeczeństwa, pomoc osobom uzależnionym od alkoholu i podniesienie poziomu moralnego populacja. Później założyła schronisko dla dzieci ulicy i sierot. W 1911 założyła małą przychodnię, w 1926 – sierociniec, a w 1933 – dom opieki. Swoją karierę pisarską rozpoczęła od opowiadań. Następnie pisała opowiadania, powieści i inne ważne dzieła. Wiele jej opowiadań publikowano w słowackich magazynach. Christina napisała ponad 80 prac, z których część jest jeszcze niepublikowana. Christina napisała także teksty do pieśni chrześcijańskich, z których dziewięćdziesiąt pięć opublikowano w zbiorze „Pieśni Syjonu”. Część z nich została następnie przetłumaczona na język rosyjski i włączona do zbioru „Pieśń renesansu”. Od 1925 r. wydawała czasopismo „Wieczernica”. Jest to opowieść o dziewczynie, którą rodzice zesłali na wygnanie za dziwną, dla nich niezrozumiałą wiarę. Wraz z bohaterką książki czytelnik uczy się radować w trudnych okolicznościach i przeciwstawiać się przygnębieniu, ufając we wszystkim Bogu. Jej doświadczenie może dodać otuchy wielu chrześcijanom.